Tasarım Tabanlı Öğrenme
Tasarım Tabanlı Öğrenme
Tasarım Temelli Öğrenme (TDE), bir öğrenme aracı olarak gerçek eserlerin üretimine güçlü bir şekilde odaklanan bir uygulamadır. Proje tabanlı öğrenme yoluyla tasarım kavramlarını ve yöntemlerini müfredata uygular, öğrencilerin yaratıcılıklarını geliştirirken ve işbirliği içinde çalışırken problem çözmelerine ve eleştirel düşünmelerine olanak tanır.
Tasarım Temelli Öğrenmenin temel ilkeleri nelerdir?
Tasarım Temelli Öğrenimin öne çıkan özellikleri arasında öğrenci temsilciliği, yinelemeli tasarım ve gerçek dünyayla ilişkilendirme yer almaktadır. Öğrenciler, bu yöntemle öğrenme süreçlerinde ana rolü oynayan kişilerdir: sorunları tanımlama, çözümler için beyin fırtınası yapma, prototipler oluşturma ve alınan yorumlara bağlı olarak tasarımlarını parlatma. Örneğin, bir fen sınıfındaki çocuklar sürdürülebilir bir ekosistem modeli oluşturabilir, böylece paralel olarak ekolojik ilkeleri anlar ve tasarım becerilerini uygularlar.
Tasarım Temelli Öğrenimin geleneksel öğrenme yöntemlerinden farkı nedir?
Proje Tabanlı Öğrenme, uygulamalı öğrenmeden yaratıcıdır ve projeler bunun önemli bir parçasıdır. Ezbere öğrenme ve standart testler bu tarzda hiç kullanılmaz. Sıklıkla kullanılan öğretim yöntemi, öğrencilerin etkinliklere katılmadığı yöntemdir. DBL, öğrencilere pasif kalmamalarını, aksine materyale dahil olmalarını, sınıf arkadaşlarıyla işbirliği yapmalarını ve edindikleri bilgileri gerçek hayattaki sorunlara çözüm bulmak için kullanmalarını söyleyen öğretim tarzıdır. Örneğin, mühendislik teorilerini çalışmak yerine, öğrenciler gruplar halinde işbirliği yaparak bir köprü modeli inşa edebilir ve böylece fizik ilkelerini gerçek hayattaki bir durumda kullanabilirler.
Tasarım Temelli Öğrenme projelerine bazı örnekler nelerdir?
Tasarım Temelli Öğrenme kapsamındaki projelerden bazıları, bir topluluk bahçesi inşa etmek, yerel bir sorunu çözecek bir mobil uygulama hazırlamak veya iklim değişikliği hakkında bir kamuoyu bilinçlendirme kampanyası tasarlamak olabilir. Bu gibi durumlarda öğrenciler projelerinin araştırması, tasarımı ve yürütülmesi üzerinde çalışırlar ve bu da gerçek sorunlarla uğraşırken eleştirel düşünme ve işbirliği becerilerinin gelişmesine yol açar. Örneğin, bir mobil uygulama geliştiren öğrenciler, kullanıcı görüşmeleri yapabilir ve ardından geri bildirimlere dayanarak prototiplerini yinelemeli olarak geliştirebilirler.
Tasarım Temelli Öğrenmenin eğitimde uygulanmasının faydaları nelerdir?
Tasarım Temelli Öğrenimin eğitime dahil edilmesi, artan katılım, daha iyi problem çözme becerileri ve daha yüksek bilgi kalıcılığı gibi çeşitli avantajlarla sonuçlanır. Öğrenciler çalışmalarını öğrenimleriyle ilgili olarak algıladıklarında ve tasarım sürecine doğrudan dahil olduklarında, çalışmaya daha hevesli hale gelirler. Ek olarak, DDA öğrenme modeli, öğrencilerin projelerini derlemek için sıklıkla grup görevlerine katıldıkları ekip çalışması ve iletişim becerilerini geliştirir. Örneğin, öğrencilerin enerji tasarruflu bir bina için tasarım yapmak zorunda oldukları bir DDA projesi, mimarlık, mühendislik ve çevre bilimi gibi konuları entegre bir şekilde kapsayacaktır.